- uğur
- is. Bəxt, səadət, xoşbəxtlik. <Sərətan Afətə:> Uğurlar dilərəm ürəkdən sizə; Görüm çatasınız məqsədinizə! M. R.. Rübabə baxıb fərəhlənir, uğura doğru getdiyinə inamı artırdı. M. C.. <İsmayıl:> Uğrumuza əcəb şey çıxdı! P. M.. // Bir işin, arzunun və s. -nin müvəffəqiyyətli sonu, aqibəti, müsbət nəticəsi; müvəffəqiyyət, nailiyyət, qələbə. İşdə uğur diləmək. Hücum uğurla nəticələndi.◊ Uğur(lar) olsun! – bir işə iqdam edən, başlayan adama müvəffəqiyyət, qələbə, səadət, xoşbəxtlik arzusu bildirir. Yaxşı yollar, yaxşı uğurlar olsun! M. S. O.. Gedin, dostlar, uğur olsun; Pozulmasın andınız. S. Rüst.. Uğura qənşər gələsən! – bax uğur olsun! <Qoca:> Uğura qənşər gələsən, oğul! M. Rz.. Uğur(lar) demək – uğur arzu etmək. Əqlimlə biliyim tutub qolqola; Uğurlar deyərək düşdüm bu yola. A. Ş.. Qoy səsindən gülsün Vətən; Ellər baxıb uğur desin. S. V.. Uğruna gəlmək – bəxtinə çıxmaq, qabağına çıxmaq. <Sultan bəy:> Hanı bir elə arvad ki uğruma gələ idi, ala idim! Ü. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.